Ek vind myself soms wandel, op 'n ou bekende pad.
Die straat se naam is Waarom,
op die doodloopstraat Vir Wat.
Die straat se naam is Waarom,
op die doodloopstraat Vir Wat.
.
Dan vra ek goed soos hoekom,
hoekom nou juis ek?
Wat gaan ek ooit bereik,
behalwe daardie ses-voet-onder plek?
hoekom nou juis ek?
Wat gaan ek ooit bereik,
behalwe daardie ses-voet-onder plek?
.
En na 70 jaar van harde werk, my prys... grys hare.
gebreekte skaniere en geheue verlies van my vroeë jare.
En toe ek so eendag wandel, kom 'n gawe man nader,
met klomp van daai sakkies wat ons as kinders kon vergader.
gebreekte skaniere en geheue verlies van my vroeë jare.
En toe ek so eendag wandel, kom 'n gawe man nader,
met klomp van daai sakkies wat ons as kinders kon vergader.
.
Daar was sakke vol 'geluk' en tasse vol 'vreugde',
eienaardig genoeg daar was geen 'teleurstel' of 'vrese'.
Op sy gesig, 'n glimlag wat spontaan ontwaak.
En wonder ek in stilte wat hy met als wil maak.
eienaardig genoeg daar was geen 'teleurstel' of 'vrese'.
Op sy gesig, 'n glimlag wat spontaan ontwaak.
En wonder ek in stilte wat hy met als wil maak.
.
Die man het geen rykdom - die sien ek aan sy drag,
maar sy breë glimlag, 'n oase van sy mag.
En so uit die bloute sê die ou: jy mag ook maar kry,
siende hoe meer ek gee... sewe maal kry ek altyd weer.
maar sy breë glimlag, 'n oase van sy mag.
En so uit die bloute sê die ou: jy mag ook maar kry,
siende hoe meer ek gee... sewe maal kry ek altyd weer.
.
En vir daardie straat is ek dankbaar, my antwoord is ontdek.
Soms wandel ons in strate, op ons eie verdwaalde plek.
Maar dis in hierdie strate wat ek vind, ek myself weer ontdek.
En my vreugde en vervulling is om ook weer te gee,
want in gee vind ek ook my vreugde elke keer weer en weer.
Soms wandel ons in strate, op ons eie verdwaalde plek.
Maar dis in hierdie strate wat ek vind, ek myself weer ontdek.
En my vreugde en vervulling is om ook weer te gee,
want in gee vind ek ook my vreugde elke keer weer en weer.
.
